مردم‌ [1] اثر همى‌تواند كردن- اندرين‌ [2] مقدار هيولى- كه پيوند وى دارد [3]، و تا حدى تواند. و بدان سبب كه قوّت اين نفس نه‌ [4] چون قوّت نفس عالم است اين اثر نيز ضعيف همى‌بود.

و افتد بعضى نفسها كه بوهم- و بچشم‌زدگى‌ [5] اندر جسم‌ [6] ديگر كس‌ [7] اثر كند، و ليكن با اين همه مانع نيست از خرد كه بعضى مردم را [8] نفسى قوى افتد- كه اندر اجسام اين‌ [9] عالم فعل عظيم تواند كردن- بوهم- و بخواست خويش،- تا [10] اجسام اين عالم بسبب وى تغيّر [11] عظيم پذيرد،- خاصّه- بگرمى- و سردى- و بجنبش. [12] و از اينجا شكافد همه معجزها.

پيدا كردن حال نفسهاء قوى‌ [13]

دانسته آمدست كه مجهولات را بحد اوسط بجاى آرند؛ و حد اوسط:

[1] قبل مردم نفس د م- د.

[2] اندر تن- آ- ه- ط.

[3] مقدار كه پيوند هيولى دارد- د.

[4] بى: نه- آ- ه.

[5] و خشم- آ- ه- ط،- و چشم- م- ط.

[6] چشم- آ- ه.

[7] كسى- د.

[8] از خود كه الخ- آ- ك- م،- كه از خرد كه بعضى را- د.

[9] بى: اين- آ.

[10] كردن هم و بخواسيت خويش با- د.

[11] تغيير- ه،- تغييرى- كب،- تقير- آ.

[12] و بحس- د،- و كنيش- (ظ: كنش) آ- ه.

[13] در ط آ- ه- جاى عنوان فصل سفيد است.