كند. پس‌ [1] اندر حسّ مشترك قرار گيرند؛ و ازين سبب هر كه ورا خرد [2] نبود صورتهاء محال بسيار بيند،- تا اگر كسى كه بيم وى بر [3] خرد غلبه كند خرد خاموش شود [4]، و متخيّله اندر دست نمايش بيم را، يا [5] قوّتى ديگر افتد- تا [6] از هر چه ترسد بيند، يا از [7] هر چه آرزوش افتد بيند.

اصل معجزات و كرامات‌ [8]

پديد شدست بعلم پيشين. كه: هيولى اين عالم طاعت‌دار نفس- و عقل‌ [9] است، و صورتهائى‌ [10] كه اندر نفس نشسته است سبب‌ [11] وجود صورتهاست- اندرين عالم، و بايستى كه هيولى اين‌ [12] عالم طاعت داشتى نفس مردم را- كه وى از آن گوهرست،- و ليكن نفس مردم ضعيف است، و هر چند ضعيفست‌

[1] كندش- د.

[2] در آخر- ه.

[3] هم وى بر- م- ك- ه- آ،- هم وى- د.

[4] كند- كب.

[5] هم را يا- م- ك،- بيم را با- د.

[6] يا- ل.

[7] بى: از- كب.

[8] از «غلبه كند» تا «كرامات» از نسخه «ه» افتاده است،- و جاى عنوان در نسخه «آ» سفيد است.

[9] دارد عقل و نفس- آ- ه.

[10] صورتها- د- كب.

[11] بسبب- د.

[12] بى: اين- كب.