اندر يابد [1].

و اندر حديث بهره پذيرفتن صورت بجزوهاء [2] مخالف عجبى‌ [3] ديگرست كه اين جز [4] و مخالف آنجا همى‌افتد [5]- كه تو قسمت افكنى، و اگر بگردانى جاى ديگر افتد [6]، و تبع و هم تو بود، و اين محال بود.

پس از اينجا پديد آمد [7] كه جايگاه پذيراى معقولات كوهريست نه جسم و نه اندر جسم‌ [8].

زيادت برهان اندر حديث بيزارى فعل عقل‌ [9] از آلت‌ [10]

اگر قوّت اندر يافتن را آلتى بود از [11] آلتهاى جسمانى: يا او را [12] اندر يابد، يا اندر نيابد.

[1] و خود است و خردش اندر نيايد- د،- وجود است و خودش اندر يابد- آ- ه.

[2] صورت جزوهانه- آ- ط،- صورتها جزوهانه- ه.

[3] عجيبى- ه.

[4] جزو جزو- ق.

[5] اوفتد- آ- ه.

[6] بى: كه تو قسمت تا افتد- آ- ه- ط.

[7] محال است الخ- آ- ه،- محال بود پس اگر از آنجا پديد آيد- ط.

[8] گوهرى نه جسم الخ- م- ك- كب،- گوهرى بجسم و اندر جسم- آ- ه- ط،- گوهر نه جسم بود و نه اندر جسم بود- ل،- گوهرى نه جسم و اندر جسم- ق.

[9] عقلى- كب.

[10] بى: برهان اندر تا از آلت- آ- ه،- بى: زيادت الخ- ط.

[11] آن- ه.

[12] اور را- د،- ورا- ك.