نشان دادن بآن كه فعل عقلى نه بآلتى است جسمانى‌ [1]

نشان‌ [2] آن كه فعل قوّت عقلى‌ [3] بآلت جسمانى نبود:

يكى آنست كه: هر فعل قوّتى- كه بآلتى‌ [4] جسمانى بود، چون آلت را ضررى رسد: يا اندر نيابد، يا چنان اندر يابد كه نه راست بود [5]. چون: چشم- كه آفتيش‌ [6] رسد- نه بيند، يا چيزى ديگر گونه بيند.

و ديگر كه: آلت را اندر نيابد زيرا كه ميان وى و ميان آلت‌ [7] آلتى نبود، چنان كه: چشم- كه خود را نه بيند. و ازين قبل اندر يافت‌ [8] خود را اندر نيابد.

و سه ديگر [9] كه‌ [10] اگر كيفيّتى بودى‌ [11] كه مر او را جوهرى شود، مر او را اندر نيابد، چنان كه حس لمس كه سوء [12] المزاج را هر گاه كه‌

[1] بآلتى جسمانيست- ل.

[2] نسان- ك.

[3] عقل- آ- ه- ط.

[4] بآلت- د.

[5] راست نبود- كب.

[6] آفتى- كب،- آفتش- ل.

[7] و آلت- ك.

[8] از يافت- كب.

[9] بى: سه- ك- ط- ظ،- سذيگر- ق،- بيدگر- آ- ه.

[10] بى: كه- كب.

[11] بود- د- آ- ه- ظ.

[12] سوى- م- ك،- سواء- د.