نام کتاب : شرح رسالة الطير( ابن سهلان ساوى) نویسنده : عمر بن سهلان ساوى جلد : 1 صفحه : 31
آثار آن.
و خواجه ازين روى گفت كه بدان معنى چون جيزو
[1] باشيد و باطن، ظاهر گردانيد و ظاهر، باطن، اين فايده دارد، يكى [2] قوّت عامله نفس را كه باطن است استيلا
و استعدا دهيد [3] تا از
[4] قوى بدنى منفعل نشود، البته، و اين قوتهاى ظاهر را پوشيده داريد [5]، بدان معنى كه ايشان را مغلوب داريد [6] بر اين وجه كه حلى آن قوت عامله است
كه باطن است بدان معنى كه ظهور و غلبه وى را مىبايد كه بود و خفى ظاهر شماست، به
اين [7] معنى كه اين قوّت بدنى مىبايد كه خود [8] مغلوب بود بنسبت [9] با اين قوّت عامله كه از پستر بيان
اين به تمامى ياد كنيم، ديگر كه ظاهر پنهان داريد
[10] از خلق و با ايشان مخالطت كمتر كنيد
[11] تا از آنچه اهمّ است باز نمانيد و باطن خويش را آشكارا داريد [12] بر اهل و مستحقّ و آنچه تعلّق به علم
توحيد و آنچه معالجات طبّى و علم اخلاق باشد، از هيچ كس دريغ مداريد [13]، چه، خير رسانيدن به قابل خير، تشبّه
بود به مبادى اوّل [14]
و اين دو فايده درست است اين سخن كه ترا، خواجه بدين اشارت كرد.
متن
«قال [15]: ويلكم اخوان الحقيقة، انسلخوا من الجلود انسلاخ الحيّة و دبّوا
دبيب الدّيدان و كونوا عقارب اسلحتها فى اذنابها فانّ الشيطان لن يراوغ الانسان
الّا من ورائه.»