منابع و مآخذ

1- مناظرات فخر الدّين الرّازى فى بلاد ما وراء النّهر، تحقيق الدّكتور فتح اللّه خليف، دار المشرق بيروت 1966، ص 59. «لمّا ذهبت إلى سمرقند و كان قد وصل إلى الصّيت العظيم من الفريد الغيلانى رحمه اللّه».

2- در فهرست كتابهاى خطّى كتابخانه مجلس شوراى اسلامى (سناى سابق) ج 1 ص 185 مرحوم محمد تقى دانش‌پژوه هنگام معرفى مجموعه‌اى مشتمل بر هفتاد و چهار رساله تحت عنوان مجمع النّفائس و حجلة العرائس كه بوسيله ابو الحسن سالك الدّين محمّد حموى انصارى فراهم آمده نسبت علمى او را با اين وسائط به ابن سينا پيوند مى‌دهد: قطب الدّين شيرازى، نصير الدّين طوسى، فريد الدّين على داماد، شمس الدّين محمد سرخسى، افضل الدّين محمّد غيلانى، ابو العبّاس لوكرى، بهمنيار بن مرزبان، ابو على بن سينا.

3- تاريخ حكماء الإسلام، ظهير الدّين البيهقى، عنى بنشره و تحقيقه محمّد كرد على، مطبوعات المجمع العلمى العربى بدمشق، دمشق 1365 ه ق/ 1946 م، ص 157

4- لباب الالباب، محمّد عوفى، با تعليقات محمّد قزوينى، چاپ دوم تهران 1361، ج 2 ص 167

5- نسخه كاملى از كتاب حدوث العالم ابن غيلان يا فريد غيلانى در كتابخانه مركزى دانشگاه به شماره 1314 موجود است.

6- نسخه‌اى از آن تحت عنوان رساله در نقض كتاب قانون تحت شماره 1561 (1538) در كتابخانه مجلس شوراى اسلامى موجود است، فهرست نسخه‌هاى خطى ج 4 ص 267. كتاب با اين عبارت آغاز مى‌شود: «قال الشّيخ الإمام الفاضل عمر بن غيلان البلخى، إنّى تصحّفت كتاب الادوية المفردة من كتاب القانون فى الطّبّ لأبى عليّ بن سينا فوجدت من الاختلاف و التّفاوت و التّناقض ما يدلّ على أنّ جلّ ما فيه منقول من كتب متقدّمة مختلفة من غير رويّة فى نقله و اعتناء بالتّحقيق فيه فأحببت أن انبّه الشّركاء فى العلم على ذلك و أكفيهم مئونة البحث و