بعينه؛ و ذلك لان الحد الاوسط، يكون فى‌ [1] العلم الاخر، و الحد [2] الاصغر، من‌ [3] ذلك العلم.

فصل‌ [4]: فى اشتراك العلوم فى المسائل‌

اشتراك العلوم فى المسائل؛ تارة يقع على ما قلناه‌ [5]، و تارة يقع بين علم عال، و بين علم سافل‌ [6] و كل واحد منهما، يعطى برهان لم. مثل أن يكون بعض العلل، فى العلم العالى، مثل العلل المفارقة للاجسام الطبيعية؛ و بعضها فى العلم السافل، مثل العلل المقارنة لها؛ كالهيولى و الصورة فاذا اعطى البرهان، من العلل المقارنة، كان فى‌ [7] العلم السافل. و ان أعطى من العلل‌ [8] المفارقة؛ كان من العلم العالى.

فصل: [9] فى أنه ليس على الفاسدات برهان‌

البرهان‌ [10]، يعطى اليقين الدائم؛ و ليس فى شي‌ء من الفاسدات عقد دائم؛ لان المقدمات الصغرى، فى القياسات، لا تكون دائمة الصدق؛ فلا تكون برهانية؛ فبين أنه لا برهان عليها، و لا حد؛ فانا سنوضح أن البرهان و الحد، متشاركان فى الاجزاء؛ فما لا برهان عليه، فلا حد له؛ و

[1] - ب: يكن فى؛ ديگر نسخه‌ها: يكون من‌

[2] - د «الحد» ندارد

[3] - ق: يكون من‌

[4] - «فصل» در ق هست و در ط، هج نيست و در ب عنوانى نيست و در ها همان دارد «فصل»

[5] - ها، هج: قد يقع على ما قلناه تارة

[6] - ها: يقع من علم عال و علم سافل‌

[7] - ها، د، ق: من‌

[8] - ق «العلل» ندارد

[9] - «فصل» در هج، ق هست و در ها نيست و ب، د، ط، رم عنوانى ندارد

[10] - هج: البراهين‌