نام کتاب : مرزهاى اعجاز (فارسي) نویسنده : خوئی، سيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 202
شواهدى از آيات بر دو نظر:
گواه بر نظر اوّل
(1)-از برخى از آيات استفاده مىشود كه مشركان از پيامبر مىخواستند كه از خدا بخواهد كه براى آنها عذاب بفرستد مانند:
1.«به ياد آر موقعى كه گفتند:پروردگارا!اگر(آنچه كه محمد مىگويد)همان آيين
حق از جانب تو است سنگى از آسمان براى ما فرو ريز،يا عذابى دردناك براى ما
بفرست.
خدا مادامى كه تو در ميان آنها هستى آنان را عذاب نمىكند و مادامى كه آنان
استغفار نموده(و راه ندامت پيش بگيرند)عذاب الهى آنها را فرا نمىگيرد».[1]
2.«آيا مانعى دارد كه عذاب خدا شب و يا روز دامن شما را بگيرد؟پس گناهكاران چرا عجله مىنمايند».[2]
از اين آيه استفاده مىشود كه افراد گناهكار از پيامبر مىخواستند كه عذاب الهى براى اثبات راستگويى(اعجاز)نازل
[1].
{ و إِذْ قالُوا اللّهُمّ إِنْ كان هذا هُو الْحقّ مِنْ
عِنْدِك فأمْطِرْ عليْنا حِجارةً مِن السّماءِ أوِ
اِئْتِنا بِعذابٍ ألِيمٍ*`و ما كان اللّهُ لِيُعذِّبهُمْ
و أنْت فِيهِمْ و ما كان اللّهُ مُعذِّبهُمْ و هُمْ
يسْتغْفِرُون } (انفال:32-33). [2]. { قُلْ أ رأيْتُمْ إِنْ أتاكُمْ عذابُهُ بياتاً أوْ نهاراً ما ذا يسْتعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُون } (يونس:50).
نام کتاب : مرزهاى اعجاز (فارسي) نویسنده : خوئی، سيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 202