مقدمه چاپ دوم‌
بسم اللّه الرّحمن الرّحيم بشر امروز پس از يك تجربه و آزمايش گسترده،و تشكيل مجامع قانونگذارى به صورت‌هاى مختلف،در عرصه‌هاى گوناگون، به اين نتيجه رسيده است:آنچه تا كنون از قوانين و نظام‌هاى اجتماعى و سياسى و حقوقى تنظيم كرده است،ضامن سعادت همه جانبهء بشر نبوده،هر چند به صورت نسبى مفيد و سودمند واقع شده است.از اين جهت دانشمندان،پيوسته در فكر بازبينى در حقوق و قوانين مدنى و بين المللى هستند تا بتوانند كاستى‌ها را برطرف كنند،و سعادت مورد نظر را تأمين نمايند.ولى در طريق تحقق اين هدف، مشكل بزرگ،«بخشى نگرى»و«يك سو نگرى»بشر است،و هر چه هم بخواهد خود را از آن رها سازد،امكان‌پذير نمى‌باشد و در نتيجه انديشه‌هاى وى نمى‌تواند منافع همه بشرها را به صورت يكسان در برگيرد.
براى رفع اين مشكل،بايد سراغ منبعى رفت كه از افق بالاتر بر جامعهء انسانى بنگرد،و همهء انسان‌ها را بشناسد،امّا خود در آن‌