ديگر مى‌فرستد.
(1)-نظر دقيق و صحيح در تفسير آيه همان است كه دانشمندان گياه‌شناس،به كشف آن موفق شده‌اند و رازى را آشكار ساخته‌اند كه فكر گذشتگان،به آن نرسيده بود و آن نيازمندى درخت و گياه به تلقيح است كه بيشتر به وسيلهء بادها صورت مى‌پذيرد چنان كه در درخت‌هاى زردآلو،صنوبر،انار،پرتقال و در پنبه و حبوبات تلقيح وسيلهء باد انجام مى‌گيرد و هر موقع دانه‌هاى داخل شكوفه‌ها رسيد، كيسه‌هايى كه حامل شكوفه‌ها است سرباز كرده،گردى از آنها بيرون مى‌ريزد كه بى‌اختيار به وسيلهء بادها بر چهرهء گل‌ها(ماده گل) مى‌پاشد.
(2)-قرآن قانون ازدواج را مخصوص جانداران ندانسته بلكه معتقد است كه اين سنت تكوينى(آميزش نر و ماده)در كليهء گياهان وجود دارد چنان كه مى‌فرمايد:
{ و مِنْ كُلِّ الثّمراتِ جعل فِيها زوْجيْنِ اِثْنيْنِ } .[1]
«از همهء ميوه‌ها جفت آفريد».
{ سُبْحان الّذِي خلق الْأزْواج كُلّها مِمّا تُنْبِتُ الْأرْضُ و مِنْ أنْفُسِهِمْ و مِمّا لا يعْلمُون } .[2]