در آيه بعدى هم هدهد خبر مهمى را به سليمان مى‌دهد و مى‌گويد: «وَجَدْتُها وَ قَوْمَها يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ أَعْمالَهُمْ ...».

تا كه هدهد، پيام‌بر سليمان مى‌شود و نامه‌اى از او به ملكه سبا مى‌رساند.

هدهد در بازگشت، وضع معنوى و مذهبى ملكه سبا و پيروان او را مشخّص كرد و افزود كه شيطان آنها را از راه حقّ بازداشته‌ «فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ» و آن‌چنان در گمراهى فرو رفته‌اند كه به آسانى از اين راه برنمى‌گردند و هدايت نخواهند شد «فَهُمْ لا يَهْتَدُونَ».

حافظ در شعر:

(حافظ انجوى ص 153)

به آياتى از قرآن كريم توجّه داشته است:

«أُولئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ» (سوره صافات/ 41)

«وَ اللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلى‌ بَعْضٍ فِي الرِّزْقِ فَمَا الَّذِينَ فُضِّلُوا بِرَادِّي رِزْقِهِمْ عَلى‌ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ فَهُمْ فِيهِ سَواءٌ ...» (سوره نحل/ 71)

يعنى: خداوند بعضى از شما را از نظر روزى بر بعضى ديگر برترى داد [زيرا كه استعدادها و تلاشها متفاوت است‌] آنها كه برترى داده شده‌اند، حاضر نيستند از روزى خود به بردگانشان بدهند و همگى مساوى گردند ...

در واقع قرآن خواسته است بگويد: اين خداست كه برخى از شما را بر بعض ديگر از نظر روزى برترى مى‌دهد [- و اللّه فضّل بعضكم على بعض فى الرزق‌] قرآن، اختلاف موجود را كه در ميان انسانها از نظر بهره‌هاى مادّى وجود دارد، مربوط به تفاوت استعدادها مى‌داند و اين تفاوت استعدادهاست كه منشاء تفاوت در فعاليّتهاى اقتصادى شده و در نتيجه بهره اقتصادى برخى بيشتر و درآمد بعضى را كمتر ساخته است.

البته گاهى هم حوادثى پيش مى‌آيد. كه بعضى آن‌را تصادف مى‌گويند و سبب مى‌شود كه برخى به مواهب بيشترى دست يابند، ليكن اينها امور استثنائى است‌