مى‌نويسد و به دليلى دعايش را در دنيا مستجاب نمى‌كند و يا اينكه در عوض خداوند بلايى را كه براى او مقدّر بوده از او دفع مى‌كند.

بنابر اين در هيچ حالتى انسان از دعايش ضرر نمى‌بيند، بلكه هر چه هست براى او سود و منفعت است، امّا با اين همه بسيارى از مردم به دعا اعتنايى ندارند و به دنبال نماز خود دعا نمى‌خوانند، گويى هيچ حاجتى در دنيا ندارند و با هيچ مشكلى در زندگيشان مواجه نمى‌شوند. ما بايد هميشه خدا را بخوانيم و هم حاجتهاى خود را از او بخواهيم و از او بطلبيم كه بدى و بلا را از ما دفع مى‌كند.

تنها اين نيست، بلكه بايد از برادران مؤمن خود نيز بخواهيم كه براى ما خير و سلامت و امنيّت بخواهند، اين بدليل آن است كه دعاى مؤمن در حقّ برادرش مستجاب است و بر ماست كه هيچ دعايى را كوچك نشماريم، حال، دعا كننده هر كسى مى‌خواهد، باشد از امام على عليه السلام روايت شده است كه:

«دعاى كسى را كوچك نشماريد، زيرا دعاى يهودى در حقّ شما مستجاب مى‌شود و دعاى او در حقّ خودش مستجاب نمى‌گردد.»

پس اگر يهودى مسلمان را براى كارى كه برايش انجام داده، دعاى خير كرد دعايش مستجاب مى‌شود، على‌رغم اينكه دعاى يهودى براى خودش مستجاب نمى‌گردد.