دعا قضا را باز مى‌گرداند

از امام صادق عليه السلام روايت شده است:

«إنّ الدعاء يردّ القضاء

، وإنّ المؤمن ليذنب فيحزم بذنبه الرزق»

.

(بحار الانوار

،

ج 93

،

ص 88)

«دعا قضا را باز مى‌گرداند و مؤمن هر آينه گناه مى‌كند، با گناهش روزى را حرام مى‌گرداند.»

گفته‌اى هست كه: «صدقه دفع بلا مى‌كند» و اين يعنى اينكه صدقه مانع نزول بلا بر انسان مى‌شود. در حاليكه دعا، بلا را حتّى بعد از نزول آن و پس از آنكه قضاى‌الهى شد رفع مى‌كند. گاهى قضا اين‌است كه بلايى بر تو نازل شود پس خدا را مى‌خوانى و او دعايت را استجابت مى‌كند و قضا را دفع مى‌نمايد. پس دعا، قضا را بازمى‌گرداند. «مؤمن هر آينه گناه مى‌كند با گناهش روزى‌را حرام مى‌گرداند»، چرا؟

زيرا اگر كافر گناه كند خدا او را به سبب گناهانش در روز قيامت مجازات مى‌كند به جز بعضى از گناهان بزرگ كه در دنيا نيز مجازات دارد، امّا مؤمن كه پيش خدا محبوب است، اگر مرتكب گناهى شود خدا در دنيا مجازاتش مى‌كند تا وقتى در روز قيامت بر خدا وارد مى‌شود بارگران گناهان را بر دوش نكشد. اين است كه بسيارى از مؤمنان در دنيا با سختيها و مصيبتهاى بسيار به سر مى‌برند تا گناهانشان پاك شود.

اين حديث مى‌گويد: كه مؤمن وقتى گناهى مى‌كند، به عنوان مجازات از رزقش محروم مى‌شود. پس ما چه كنيم تا از رزقمان محروم نگرديم؟ پاسخ اين است: بر ماست تا دعا كنيم زيرا «دعا قضا را بازمى‌گرداند».