مسؤول اصلاح و از بين بردن فساد است، زيرا مسؤوليّت با آزادى پيوند خورده است و هر جا آزادى و قدرت گزينش باشد، مسؤوليّت نيز هست.

حجاب در قرآن‌

قرآن كريم واژه حجاب را- درباره زنان- يك بار به كار برده است دراين سخن خداى متعال كه مى‌فرمايد:

(... وَإِذَا سَأَلْتُمُوهنَّ مَتَاعاً فَسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاءِ حِجَابٍ...) [1].

«... و چون از زنان [پيامبر] چيزى خواستيد از پشت پرده از آنان بخواهيد...»

و در جاى ديگر قرآن كريم به حجاب اشاره دارد آنجا كه مى‌فرمايد:

(وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى‌...) [2].

«در خانه‌هايتان قرار گيريد و مانند روزگار جاهليّت قديم زينتهاى خود را آشكار نكنيد...»

اين در حالى است كه درباره ازدواج در بيش از صد آيه سخن گفته است، ما از اينجا مى‌فهميم كه شارع مقدّس مى‌خواهد ميان زن و مرد پيوند اجتماعى درست برقرار كند كه ريشه‌هاى فساد را از بين ببرد.

بنابراين حجاب يك ركن اساسى و مهم است، ولى مانع و مشكلى بر سر راه زن نيست و او را از تحرّك و پيشرفت باز نمى‌دارد.

متأسّفانه ما حجاب را شعار و توجيه عقب ماندگى خود و سلاحى بر ضد مشاركت زنان قرار مى‌دهيم، چنانكه انديشه‌ها و تصوّرهاى باطل‌