در حق او ستم روا ندارد. چنانكه زن، خود نيز حق ندارد به خود با ديد حقارت‌آميز بنگرد و از خود منتفّر باشد؛ چرا كه خداى- عزّ وجلّ- تمام پيامبران را از مردان برانگيخته است؛ خداوند نقش اساسى زنان را نيز بيان كرده است، از آنان الگوهايى چون مريم عليها السلام سروَر زنان عصر خود، صدّيقه طاهره فاطمه زهرا- سلام اللَّه عليها- سروَر زنان جهانيان، خانم زينب دختر اميرمؤمنان، خانم خديجه دختر خُويلِد و آسيه دختر مزاحم قرار داده است.

فهم عميق نقش زن و اهتمام جدّى به اين نقش از ويژگيهاى خط مكتبى و امتياز آن بر ديگر نگاهها و خطهاست؛ تا آنجا كه بسيارى از حركتها و جنبشهاى مكتبى در تاريخ اسلام، تا اندازه زيادى از شخصيّت حضرت فاطمه زهرا الهام مى‌گيرند، زيرا او على‌رغم اينكه يك زن بود با صلابت و استوارى در راه استحكام بخشيدن به خط مكتبى و تثبيت ارزشهاى قرآنى ايستاد. با همه اينها خود نيز زنى نمونه در ارزشها و اصول بود.

فاطمه زهرا نمونه زن مكتبى‌

او سرچشمه محبّت و مهربانى بود كه رسول خدا صلى الله عليه و آله در كودكى از آن محروم بود؛ اين محبّت و دوستى كه پيامبر در زندگى خود نديده بود، در دوست داشتن فاطمه جلوه‌گر شد.

نور خداوند متعال در خانه‌هاى مؤمنان تجلّى مى‌يابد و اين خانه‌ها براى آسمانيان مى‌درخشند همانطور كه ستارگان آسمان براى زمينيان مى‌درخشند؛ مانند خانه فاطمه عليها السلام آنگاه كه در محراب عبادت مى‌ايستاد يا زمانى كه فرزندانش حسن و حسين و زينب و امّ كلثوم عليهم السلام را بر بالاترين‌