بوده‌اند، تغيير نمى‌پذيرفتند.

پس هر يك از ما بايد دلش را دراين دنيا متوجّه هدايت رسالتهاى الهى گرداند، پيش از آنكه دل سخت شود و گناه بر او چيره گردد و آن را بپوشاند و انسان در خطاها غرق شود.

و اينان كه دلهاى خود را در پرتو تعاليم الهى پرورش مى‌دهند، پاداش بزرگى دارند، زيرا پيامبران بيشتر با آنان حشر و نشر دارند و آنان را به مجالس خود فرامى‌خوانند، حتّى خداى پاك و منزّه آنان را در زير عرش خود به مهمانى مى‌خواند و به دلهاى آنان جلوه مى‌كند و اين تجلّى در بزرگى از تمام نعمتهاى بهشت بزرگتر است و اينجاست كه اينان براى شكر و سپاس به سجده مى‌افتند، خداوند متعال امر مى‌كند كه سر برافرازيد و مى‌فرمايد: «به من بنگريد، كه هفتاد برابر آن ثوابى كه از پيش به شما داده‌ام بر آن افزودم.» و مطابق با اين سخن خداى متعال كه مى‌فرمايد:

(لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَيَزيدَهُم مِن فَضْلِهِ وَاللَّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ) [1].

«تاخدا بهتر از آنچه انجام مى‌دادند، به ايشان جزا دهد و از فضل خود بر آنان بيفزايد و خداوند هركه را بخواهد بى‌حساب روزى مى‌دهد.»

خانه‌هاى كافر

در برابر خانه‌هاى مؤمنان، خانه‌هاى كافران با ديوارها و سقفهايى‌