فصل اوّل: پيرامون زن‌

زن در جاهليت و اسلام‌

خانواده، يكى از فراوانترين و گوناگونترين بنيادهاى زندگى انسانى در جامعه، همچون سياست، اقتصاد، فرهنگ، دانش، بهداشت و غيره است؛ خانواده‌اى كه هسته و سلول اصلى آن را پيوندهاى محبّت به هم گره بزند و بناى آن براساس همكارى، اخلاص، هماهنگى، روح كار و تلاش باشد، نخستين خشت و پايه اساسى يك نظام اجتماعى استوار و پايدار را تشكيل مى‌دهد.

خواست خداوند- والا و برتر- اين است كه ساختار اجتماعى برتر براى زندگى انسان براساس ساختار خانواده‌اى كه مكتب اسلام مطرح كرده استوار مى‌گردد؛ كه از مجموعه‌اى خانواده‌هاى به هم پيوسته، يك ساختار اجتماعى محكم و استوار پديد آيد و سير طبيعى زندگى به سوى رسيدن به كمال و پرستش كامل و مطلق خداوند آغاز شود.

شايد آشكارترين و بزرگترين موردى كه اسلام براى آن طرح و برنامه ريخته، همان نظام خانواده است كه از ژرفاى فطرت انسانى سرچشمه گرفته و بر آن استوار مى‌باشد. و مراد از نظام خانواده، مجموعه‌اى از