به گونه‌اى خلق كرده كه همه چيز بر فنا ناپذير بودن، استوار بودن و بى‌نيازى ذاتى وجودش گواهى مى‌دهد. پس حكمت، همكارى بعداز شناخت است، و اين همان حكمتى مى‌باشد كه حاجت و نيازى متقابل بين زن و مرد را به وديعه گذارده. هر گروه كوچك يا بزرگ نيازمند يك مرد به عنوان رهبر است كه بتواند وظايف و مسئوليتهاى دو چندان را بر عهده بگيرد.

از اين نقطه نظر است كه زن در برابر مرد داراى ضعف طبيعى مى‌باشد، ولازم است كه اين ضعف را بشناسيم تا بتوانيم درمان آن را آغاز كنيم، و همچنين بايد نقاط قوّت را مشخّص كنيم تا به وسيله آن بتوانيم جاى ضعف را پر كنيم.

احترام به ضعيف، راز پيشرفت‌

احترام به انسان ضعيف و ناتوان راز هر پيشرفت و ترقّى‌اى در تاريخ مى‌باشد. تمدّنى كه نيرومند را به خاطر نيروش محترم و شمرده ناتوان را بخاطر ضعفش لگدكوب مى‌كند در واقع تمدّن نيست.

انسانى كه قدرتمند را مورد احترام قرار مى‌دهد متمدّن به حساب نمى‌آيد، فرد متمدّن كسى است كه احترام و مهربانى خود را معطوف فقير كرده سعى كند بر وى كه ممكن است زن، يتيم يا هر انسان ديگرى باشد ظلم روا ندارد.

بدين ترتيب جامعه‌اى را مى‌توان متمدّن دانست كه ضعيف در آن محترم باشد، و مظلوم تا وقتى حقّش ستانده شود يارى گردد.

از جمله حقوقى كه جامعه بايد آن را محترم شمرد حقوق زنان‌