نام کتاب : زندگانى سيد الساجدين حضرت علي بن الحسين(ع) نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 70
منبرهاى حسينى است كه اگر ما آن را الگو قرار دهيم، تأثيرى ژرفتر و
شگرفتر در دل انسانها بر جاى مىنهد. اجازه دهيد پيش از ذكر تمام اين سخنرانى، به
برخى از نكات مهم آن اشاره كرده در آن تأمل كنيم:
1- امام سجّاد عليه السلام هنگامى كه به سخنران پيش از خود
مىفرمايد:
«تو خوشنودى مخلوق را به بهاى خشم خالق خريدى و دوزخ را جايگاه خود
گردانيدى» و يا آنجا كه به يزيد توجّه مىكند و مىفرمايد:
«آيا اجازه مىدهى كه بر منبر نشينم و سخنى بگويم كه در آن خوشنودى
خداست و براى كسانى كه در اينجا نشستهاند نفع و ثواب دارد»، در واقع اهداف منبر
را مشخص مىسازد. از اينجا مىتوان دريافت كه سخنان و ارشادات سخنران بايد،
خالصانه و از براى خدا باشد. او بايد از آنچه خدا را خشنود مىسازد سخن بگويد و لو
آنكه طاغوتها از گفتار او به خشم آيند و بايد از چيزى سخن بگويد كه به حال مردم
سودمند افتد نه از چيزى كه زيانشان برساند.
2- آنحضرت سخن خودرا با نام خداوند سبحانآغاز مىكند و مردم را از
مجازات او مىترساند و ياد مرگ و نابودى را در اذهان آنها زنده مىكند كه هيچ پندى
مؤثرتر از مرگ و هيچ مانعى استوارتر از نابودى نيست.
در برخى روايات آمده است كه چون امام زين العابدين سخن خود را در
باره مرگ كامل كرد، مردم بسيار گريستند، چرا كه دلهايشان نرم شده بود و از اين پس
با استقبال بيشترى به تحليلهاى سياسى آنحضرت گوش مىسپردند.
نام کتاب : زندگانى سيد الساجدين حضرت علي بن الحسين(ع) نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 70