نام کتاب : زندگانى سيد الشهداء امام حسين(ع) نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 44
آن روزگار كار را بر وى سخت كرده بود. پياده به حجّ مىرفت و در كنار
خود دهها شتر بدون سوار را همراه مىآورد. هر تُهيدست مستمندى را كه مىديد آنقدر
به او مىبخشيد كه توشهاش خالى مىشد و آنگاه از ديگر شترانى كه همراهش بود، توشه
و آذوقه خويش را تأمين مىكرد.
هر شب هزار ركعت نماز مىگذارد. از فرزند بزرگوارش، امام
زينالعابدين عليه السلام پرسيدند چرا پدرت كم فرزند بود؟ پاسخ داد:
«او هر شب هزار ركعت نماز مىگذارد پس چگونه مىتوانست فرزندان
بيشترى داشته باشد».
بردبار حكيم
: 1- شكيبايى آن است كه انسان در سخت ترين شرايط بر اعصاب خود مسلّط
باشد. بىگمان امام در روز عاشورا در دشوارترين وسختترين حالتى بوده كه انسان در
برابر ظلم و ستم پايدارى كرده است. امّا با اين همه آنحضرت شكيبايى ورزيد، آن
گونه كه حتّى فرشتگان آسمانى از مقاومت دليرانه و قدرت اراده و عزم پولادين وى به
شگفت آمدند.
2- يكى از خادمان آنحضرت مرتكب عملى شد كه بر وى مجازات لازم بود.
امام دستور داد او را حد بزنند. خادم گفت: مولاى من (وَالْكَاظِمِينَ
الْغَيْظَ) (وآنهايى كه خشم وغضب خودفرو نشانند) امام فرمود: رهايش كنيد. خادم
گفت: (وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ) (و از بدى
مردم در گذرند) امام فرمود: از تو گذشتم. خادم گفت: (وَاللَّهُ
يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ) (و خداوند نيكو كاران را دوست
مىدارد) امام فرمود: «تو در راه خدا
نام کتاب : زندگانى سيد الشهداء امام حسين(ع) نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 44