سرور نا پايدارى، حقير و اندك است.

2- اى مردم! لذايذ دنيوى پايدار نيستند و بدانيد كه نشستن در زير سايه‌اى كه ناپايدار است، حماقت و سبكسرى است.

3- خرده‌اى از نان نا مرغوب مرا سير مى‌كند و اندكى آب مرا بس است.

و پاره‌اى از جامه نازك مرا مى‌پوشاند اگر زنده باشم و چنانچه بميرم كفنم مرا كافى است.

4- اگر نيازمندى به نزد من آيد گويم: اى كسى كه اكرام بدو بر من واجب فورى است.

5- و كسى كه فضل او بر هر فاضلى برترى دارد، خوش آمدى كه برترين روز جوانمرد وقتى است كه از او حاجتى در خواست مى‌شود.

آية الله العظمى السيد محمد تقي المدرسي(دام ظله)، زندگانى كريم اهل بيت حضرت حسن بن على عليه السلام - تهران، چاپ: پانزدهم، 1390.