مقدار دينار به پير زن بخشيد.

5- دو مرد با يكديگر به شدّت نزاع مى‌كردند. يكى اموى بود و ديگرى هاشمى و نزاع آنان بر سر اين بود كه قوم كداميك بخشنده‌تر هستند؟

يكى از آن دو گفت: تو به سوى ده نفر از كسانت برو و من نيز به سوى ده نفر از كسانم مى‌روم و از آنان مى‌خواهيم كه به ما چيزى ببخشند. آنگاه مى‌بينيم كه كدام يك بخشنده‌ترند. سپس چون اين آزمون به پايان رسيد، اموال را به صاحبانشان باز پس مى‌دهيم. البته آنان با خود شرط كرده بودند كه كسى را از جريان اين آزمون آگاه نسازند.

مرد اموى به سوى ده تن از كسانش رفت و از هر كدام از آنان هزار درهم گرفت. مرد هاشمى هم به سوى امام حسن‌بن على عليه السلام رفت.

آن‌حضرت دستور داد يكصد و پنجاه هزار درهم به وى ببخشند. آنگاه آن مرد به نزد امام حسين رفت. آن‌حضرت از وى پرسيد: آيا پيش از من نزد كسى ديگرى هم رفته‌اى؟ وى پاسخ داد: نخست نزد امام حسن رفتم.

فرمود: من نمى‌توانم افزون بر آنچه سرورم داده است، بپردازم. آنگاه به وى يكصد و پنجاه هزار درهم بخشيد.

مرد اموى با ده هزار درهم بازگشت و مرد هاشمى با سيصد هزار درهم آمد. با اين تفاوت كه اموى اين مبلغ را از ده نفر جمع آورى كرده بود و هاشمى تنها از دو نفر. چون مرد اموى آن همه درهم را ديد خشمگين شد، زيرا شكست خود را در گزافه گويى در مورد قبيله‌اش مشاهده كرد.

چون اين آزمون به پايان رسيد، بنابر شرطى كه داشتند، مرد اموى اموالى را كه گرفته بود به سوى صاحبانشان برد و آنان با كمال خوشحالى‌