مسلحش به حركت خود ادامه داد و بدين وسيله از حمله مسلمانان به كاروان رهايى يافت.

كفار قريش با آنكه از نجات كاروان تجارى خود آگاه شدند، همچنان به سوى مدينه حركت مى‌كردند وبه خوداجازه نمى‌دادندپيش‌از سركوب مسلمانان و شكستن ابهّت آنان، به مكّه بازگردند.

پيامبر به قصد تصرف كاروان قريش به سوى مكّه حركت مى‌كرد وقريش به قصد سركوب مسلمانان به طرف مدينه مى‌آمد. درهمين حال اين دو سپاه در سر چاهى موسوم به «بدر» با يكديگر روبه‌رو شدند.

پيامبر خود را براى جنگ به معناى واقعى، آماده نكرده بود، ولى قصد داشت بر اموال تجارى قريش دست يابد. امّا با اين وجود، وى بازگشت به مدينه را شكست تلقى مى‌كرد؛ و براى آنكه مبادا كفّار، با اين كار طمع نابودى مسلمانان را درسر بپرورانند، به خود اجازه عقب‌نشينى و بازگشت نداد.

اين نخستين ميدانى بود كه مسلمانان در تاريخ جديد خود، در آن دست و پنجه نرم مى‌كردند. اين جنگ در سال دوّم هجرى روى داد.

شمار نيروى كفار از مرز 950 تن مى‌گذشت درحالى كه تعداد مسلمانان تنها به 313 تن مى‌رسيد. با همه اين احوال، مسلمانان با پيروزى تمام اين نبرد را به پايان رساندند و خسارتهاى فراوانى به دشمن وارد آوردند و با عنايت خداوند آنها را تار و مار كردند.

تاكتيك جنگ در جزيرة العرب بدين‌گونه بود كه نخست دو نفر در