پيامبر را براى قريش نقل كنند. قريش بار ديگر دست به كار نابودى آن‌حضرت شد. پيامبركه‌از بيم جان خود نمى‌توانست به صورت معمولى به مكّه بازگردد، ناگزير شد به تنى چند از بزرگان و رؤساى قريش پيغام دهد و از آنان بخواهد كه وى را در مقابل قريش پناه دهند. يكى از آنان تقاضاى پناهندگى پيامبر را پذيرفت و آن‌حضرت توانست در زير چتر حمايت او به مكّه وارد شود.

دعوت قبايل ديگر

سرانجام پيامبر صلى الله عليه و آله دريافت كه مردم مكّه نمى‌توانند پرچمداران رسالت مقدّس اسلام در سراسر جهان باشند. زيرا مى‌ديد كه دعوت مصرّانه وپيگير او در حدود ده‌سال هيچ سودى دربر نداشته، و همچنين، بر پافشارى كفار و معاندان نيز افزوده است.

بنابراين، رسول‌اسلام‌تصميم گرفت دعوت خود را درميان ساير قبايل عربى گسترش دهد. اگر آن‌حضرت مى‌توانست قبيله‌اى را به سوى اسلام راهنمايى كند به سوى آن قبيله مى‌رفت و نور تابناك اسلام را از طريق افراد آن قبيله انتشار مى‌داد. بدين منظور آن‌حضرت در مراسمى كه اعراب براى عبادت يا تجارت تشكيل مى‌دادند، در جمع آنها حضور مى‌يافت؛ و خطاب به افراد قبيله مى‌فرمود: «اى بنى فلان! من فرستاده خدايم به سوى شما. خداوند به شما مى‌فرمايد كه او را پرستش كنيد، و همتايى براى او قائل نشويد، جز او هرچه را كه مى‌پرستيد كنار گذاريد