9- سعى‌

حديث شريف:

از امام جعفر صادق عليه السلام در حديثى آمده‌است كه:

«... ثُمَّ اخْرُجْ إِلَى الصَّفا فَاصْعَدْ عَلَيْهِ وَاصْنَعْ كَمَا صَنَعْتَ يَوْمَ دَخَلْتَ مَكَّةَ ثُمَّ ائْتِ الْمَرْوَةَ فَاصْعَدْ عَلَيْهَا وَطُفْ بِيْنَهُمَا سَبْعَةَ أَشْواطٍ، تَبْدَأُ بِالصَّفا وَتَخْتِمُ بِالْمَرْوَةِ، فَإِذَا فَعَلْتَ ذ لِكَ فَقَدْ أَحْلَلْتَ مِنْ كُلِّ شَيْ‌ءٍ أَحْرَمْتَ مِنْهُ إِلَّا النِّساءَ...» [1].

«... سپس به صفا بيرون شو و از آن بالا رو و آن كن كه در روز ورود به مكّه كردى، سپس به مروه آى و از آن بالا شو و هفت بار ميان آن دو سعى كن كه از صفا مى‌آغازى و به مروه مى‌انجامى. پس آنگاه كه چنين كردى هر چيز كه بر تو حرام شده بود حلال گردد مگر زنان...»

تفصيل احكام:

سعى، نهمين واجب از واجبات حجّ تمتّع است پس حاجى بايد بين صفا و مروه با همان شيوه‌اى كه در عمره تمتّع سعى كرده است سعى كند جز آن كه نيّت سعى حجّ تمتّع به قصد تقرّب به خدا بجاى مى‌آورد و پس از اين سعى تقصيرى در كار نيست و حرمت به كارگيرى عطر پس از پايان يافتن سعى از ميان مى‌رود.