تفصيل احكام:

شرط است كه شير خوارگى در دو سال كمال يابد، اما اگر كودكى پس از تمام شدن دو سال شير بخورد محرميت ميان او ودايه‌اش پديد نمى آيد، زيرا در روزهاى از شير گرفتن بوده است.

اين شرط نيست كه عمر فرزند نسبى دايه كمتر از دو سال باشد، ولى بهتر است در مورد دايه احتياط رعايت شود، چنانكه بهتر است درباره كودكى كه از شير ستانده شده وسپس از زن مرضعه‌اى شيرخورده است، اگر چه قبل از تمام شدن دوسال باشد بااحتياط عمل شود واقوى عدم لزوم عمل به اين احتياط در هر دو مورد است بدين ترتيب اگر خوردن اخرين نوبت شير پيش از آن كه كودك به دو سال برسد تمام شود محرميت ايجاد مى گردد ودر غير اين صورت خير.

ملاك: گذشت بيست وچهار ماه از سن كودك شير خواره است، نه آغاز يا پايان سال هجرى.

شرط چهارم- شير يك مرد

حديث شريف:

1- عمار ساباطى روايت كرده مى گويد: از امام صادق عليه السلام پيرامون نوجوانى پرسش كردم كه (دركودكى) از زنى شير خورده است آيا اين شخص مى تواند با خواهر رضاعى پدرى آن زن ازدواج كند؟

حضرت عليه السلام فرمود: «نه، زيرا هردو خواهر از شير يك زن تغذيه كرده‌اند كه از آن يك مرد بوده است.»

گفتم: آيا مى‌تواند با خواهر رضاعى مادرى آن زن ازدواج كند؟