2- محارم نسبى‌

قرآن كريم مى فرمايد: (حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ وَعَمَّاتُكُمْ وَخَالَاتُكُمْ وَبَنَاتُ الْأَخِ وَبَنَاتُ الْأُخْتِ) [1]

«حرام شد براى شما (ازدواج با) مادرانتان ودخترانتان وخواهرانتان وعمه‌هايتان وخاله‌هايتان ودختران برادران ودختران خواهرانتان...»

تفصيل احكام:

محرمهاى نسبى كه ازدواج با آنان حرام است به شرح زير مى باشند:

1- مادر ومادر بزرگ وهرچه بالاتر رود، چه مادر بزرگ از سوى پدر باشد يا از مادر.

2- دختر ونوه‌هاى دختران نوه هرچه پايين آيند.

واگر مردى بداند كه دخترى از او زاده شده است نبايد با او ازدواج كند حتى اگر شرعاً نسبش با او منتفى شده باشد، چنانكه زائيده زنا