بالذت ويا ريبه نباشد- گوش كند اگر چه احتياط استحبابى در ترك آن است در غير موارد نياز وضرورت عرفى.

2- حرام است زنى صداى هيجان برانگيز خود را به گوش مردى بيگانه رساند.

3- مصافحه كردن با زنى بيگانه جز از روى پوشش جايز نيست، آنهم بى آنكه دست او را فشار دهد.

4- باكى نيست اگر شخص بدون شهوت يا ترس از افتادن در عمل حرام محارم خود را لمس كند.

5- مكروه است مردى در سلام بر زنان (نا محرم) پيشى گيرد وآنها را به طعام فرا خواند واين كراهت در زن جوان شديدتر است.

6- نشستن در جايگاه زن كه تازه از آن بلند شده است كراهت دارد، مگر پس از آنكه گرماى آن مكان به سردى مبدل شود.

7- احتياط در نگاه نكردن به عضو جداشده‌اى از بيگانه مثل دست، بينى، زبان ونظاير آن است. ولى دندان، ناخن وموى استثنا شده است، اگرچه اقوى جواز مى‌باشد.

8- زن مى‌تواند موى ديگرى را به موى خود پيوند زند وهمسرش مى‌تواند به اين موى بنگرد ولى ديگرى نمى‌تواند بدان نظر كند، زيرا اين موى، موى او به شمار مى آيد.