وچگونه آن (مهر) را باز پس مى‌گيريد در حالى كه با يكديگر تماس وآميزش كامل داشته‌ايد، وهمسران شما پيمان محكمى به هنگام عقد ازدواج از شما گرفته‌اند.»

حقايق زير را از اين آيه برمى گيريم:

الف- طلاق آخرين راه حلى است كه مرد مى‌تواند پس از اميد بخش نبودن همه راههاى ديگر بدان توسل جويد، ولى روا نيست به هنگام طلاق، مرد، مهرى را كه به زن پرداخته باز ستاند كه اين كار بهتان وگناهى است آشكار.

ب- دو دليل موجب مالكيت مهر از سوى زن است: دليل اول- عقد كه پيمانى است استوار وبايد بدان وفا كرد وبه موجب آن زن، مالك مهر مى‌شود. دليل دوم- دخول است كه موجب منجَّز شدن مالكيت مهر مى‌گردد، كه در آن بازگشتى نيست حتى در صورت طلاق.

بدينسان دريافتيم كه زن خواه با ارث، يا كاسبى ودر آمد، يا مهر، مالك مى‌شود، چنان كه مالك حق نفقه وپوشاكى مى‌شود كه بايد شوهر براى او قائل شود، واينها برخى از حقوق مالى زن است.