1- امام صادق عليه السلام درباره اين آيه كريمه: (وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ) مى‌فرمايد: «مادامى كه فرزند، شير مى‌خورد نسبت مساوى به پدر ومادر دارد، پس هرگاه از شير گرفته شد حق پدر نسبت به او پيشى خواهد گرفت، وهرگاه پدر بميرد مادر نسبت به او از خويشاوندان ديگر حق بيشترى خواهد داشت.» [1]

2- ونيز حضرت عليه السلام مى‌فرمايد: «هرگاه مردى زنى را طلاق داد در حالى كه حامله است، بايد همچنان نفقه او را بپردازد تا وضع حمل كند وهرگاه فرزند را شير داد مزد او را به وى مى‌پردازد بى آن كه زيانى بدو رساند، مگر آن كه دايه ديگرى را بيابد با مزد كمتر، واگر مادر به اين مزد تن داد نسبت به فرزند خود شايسته‌تر است تا زمانى كه او را از شير بگيرند.» [2]

د- رفتار جنسى‌

قرآن كريم:

1- (وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ المَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِي الْمَحِيضِ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى‌ يَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ) [3]

«تو را از حيض زنان مى‌پرسند بگو حيض رنجى است. پس در ايام حيض از زنان دورى گزينيد وبا آنها آميزش جنسى نكنيد تا پاك گردند،