ذلِكَ إِنْ أَرَادُوا إِصْلَاحاً وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ) [1]

«بايد كه زنان مطلقه تا سه بار پاك شدن از شوهر كردن باز ايستند، واگر به خدا وروز قيامت ايمان دارند روانيست كه آنچه را كه خدا در رحم آنان آفريده است پنهان دارند، ودر ايام عده اگر شوهرانشان قصد اصلاح داشته باشند به بازگرداندنشان سزاوارترند وزنان را نيز حقوقى است بر شوهران چنانچه شوهران را بر آنها حقوقى مشروع است. ولى مردان را بر زنان‌افزونى وبرترى‌است، وخدا بر هرچيز توانا، وبه‌همه‌امور عالم داناست.»

الف- حق زن است كه با خيالى آسوده در پناه همسر وفادارش زندگى كند، تا به امور حاملگى وشيردهى فرزند اهتمام ورزد. زن ظرفى است مبارك براى نسلى شايسته، وبدين‌سان زن پس از طلاق سه حيض منتظر مى‌ماند، واگر در بار سوم خون ديد از مرد جدا مى‌شود واگر مرد بازهم او را بخواهد بايد از وى همچون ديگر زنان خواستگارى كند.

در كتاب كافى زراره حديثى از امام باقر عليه السلام نقل مى‌كند كه ايشان نيز از امام على عليه السلام نقل كرده‌اند: «هرگاه زن از حيض سوم خود، خون ديد عده او به سر آمده است ومرد بر او راهى ندارد و (قرء) پاكى ميان دو حيض را گويند وزن نمى‌تواند ازدواج كند تا آن كه از حيض سوم غسل كند.» [2]

ب- مرد مى‌تواند پيش از به سر آمدن عده زن بدو رجوع كند، واو