«مرد، زن متعه را لعان نمى‌كند.» [1]

4- زراره از امام باقر عليه السلام نقل مى‌كند كه: «هرگاه (در ازدواج متعه) مدت سپرى شد بدون طلاق، جدايى حاصل مى‌شود.» [2]

تفصيل احكام:

1- مرد مى‌تواند در رابطه با زنى كه متعه كرده است عزل كند، وهرگاه از آن بهراسد كه فرزندش در اين ميان لوث شود عزل مستحب خواهد بود، وشايسته است كه آن را هنگام عقد شرط كند.

2- اگر زن متعه حامله شد فرزند به پدر ملحق مى‌شود، وجايز نيست فرزند را از خود نفى كند مگر با علم به اين كه فرزند از او نيست حتى اگر از زن عزل كرده باشد چون گاهى آب بدون آگاهى مرد به رحم زن مى‌رسد.

3- اگر مرد، فرزند را نفى كند بدون‌نياز به‌لعان، ظاهراً نفى مى‌شود.

4- در متعه، طلاق نيست واگر مردى بخواهد از او جدا شود كافى است بقيه مدت را به زن ببخشد تا جدايى حاصل شود، واگر منتظر شد تا مدت عقد به پايان رسيد، زن از مرد جدا مى‌شود بى اينكه نياز به صيغه معينى داشته باشد.

5- در متعه ايلاء ولعان نيست.

6- اما درباره ظهار، بين فقهاء، اختلاف است واشبه عدم وقوع ظهار است واحتياط در آن بهتر است.