3- اگر عقد، مفهوم عرفى خود را از دست بدهد در صحت آن اشكال خواهد بود، چنان كه اگر دختر كوچكى را براى يك ساعت به عقد خويش در آورد تا بتواند به مادر او نگاه كند. آرى اين در صورتى ممكن وبلا اشكال است كه بتواند از آن دختر بهره برد.

4- وچنين است اگر زنى مفهوم عقد متعه را نداند، وبه سبب اختلاف در مذهب بدان ايمان نداشته باشد، و بدون قصد تعهّد به عقد متعه صرفاً به سبب به دست آوردن مال وكامجويى تن به اين كار داده باشد، پس متعه كردن با چنين زنى مشكل است. و در حديث مرسلى از امام‌رضا عليه السلام رسيده‌است كه: «متعه، حلال نيست مگر براى كسى كه آن را بشناسد وحرام است براى كسى كه آن را نشناسد.» [1]

چه كسى متعه مى‌شود؟

حديث شريف:

1- در حديثى از امام رضا عليه السلام رسيده كه از ايشان درباره متعه سؤال كردند وامام عليه السلام فرمود: «شايسته نيست ازدواج كنى مگر با زن مؤمن يا مسلمان.» [2]

2- على بن فضال به نقل از برخى اصحاب روايت مى‌كند كه امام صادق عليه السلام فرموده‌است: «اشكالى ندارد اگر مردى با داشتن همسر آزاده، زنى يهودى يا مسيحى را متعه كند.» [3]

3- نيز از حضرت عليه السلام روايت شده كه فرموده است: «اشكالى‌