برده‌اى پرسيدم كه بدون اجازه اربابش ازدواج كرده‌است؟

حضرت فرمود: «اين بسته به خواست ارباب اوست اگر بخواهد اجازه مى‌دهد واگر نخواهد آن دو را از هم جدا مى‌كند.» [1]

تفصيل احكام:

تعريف: منظور از عقد فضولى عقدى است كه از كسى سرزده باشد كه صلاحيت عقد را ندارد. نمونه‌هاى آن به شرح زير است:

برادرى بدون اجازه خواهرش، او را به ازدواج در مى‌آورد، يا مادرى پسرش را به ازدواج در مى‌آورد، يا وكيل زن، او را بدون اجازه به عقد ديگرى در مى‌آورد، يا ولى مولى عليه را به ازدواج كسى در مى‌آورد كه در او عيبى است، يا برده‌اى بدون اذن اربابش ازدواج مى‌كند. اينها همه نمونه‌هاى عقد فضولى هستند.

1- اقوى، صحت عقدى است كه به نحو فضولى صورت گرفته باشد پس از اجازه دادن طرف اصلى عقد، خواه از يك طرف فضولى بوده باشد، يا از هر دو طرف.

2- در اجازه دادن، اداى لفظ خاصى شرط نيست، بلكه با هرچه كه نشان دهنده رضايت به عقد باشد حاصل مى‌شود. بل بافعلى كه دلالت بر رضايت داشته باشد نيز حاصل مى‌شود.

3- اجازه، كاشف از صحت عقد است از هنگام وقوع عقد، پس بايد پيامدهاى عقد از زمان عقد بر آن مترتب شود.