«نَعَمْ، حجّتهُ تامَّة» [1]

. «آرى، حجّش كامل است.»

7- از ابى بصير نقل است كه گفت: از ابو عبداللَّه عليه السلام شنيدم كه گفت:

«مَنْ عُرِضَ عَلَيْهِ‌الْحَجُّ وَلَوْ عَلى‌ حِمَارٍ أَجْدَع مَقْطُوعِ‌الذَّنْبِ‌فَأَبى‌ فَهُوَ مُسْتَطِيعٌ لِلْحَجِّ» [2].

«اگر بر كسى حجّ رفتن عرضه گردد، اگر چه بر دراز گوش باشد كه دماغ و دُمش بريده است، و از حجّ سرباز زند او مستطيع حجّ خواهد بود.»

تفصيل احكام:

حِجّة الاسلام (يا حجّ واجب) بر هر كس كه شرايط زير در او جمع گردد يك بار در عمر واجب مى‌گردد:

1- بلوغ: اين كه پسر پانزده سال را تمام كرده وارد شانزده سالگى شده باشد، يا اينكه نشانه‌هاى مردانگى، اعمّ از خروج منى، روئيدن موى درشت زير شكم و روى شرمگاه او، در وى پديد آمده باشد. دختر نيز بايد نه سال را تمام كرده وارد ده سال شده باشد.

2- عقل: حجّ بر انسان ديوانه واجب نيست.

3- آزادى: پس بر برده (چه مرد و چه زن) واجب نيست.

4- استطاعت: كه با فراهم آمدن شرايط زير در يك زمان به دست مى‌آيد.