نام کتاب : الفقه الاسلامى احكام جهاد نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 121
في قبرك ويوم نشرك حتى اعرض أنا وأنت على ربّك»
[1].
«فرزند آدم زمانيكه در آخرين روز از دنيا و اوّلين روز از آخرت قرار
گيرد، مال و فرزند و عمل او برايش مجسّم مىشود. پس به سوى مالش توجّه مىكند و
مىگويد: به خدا سوگند من براى تو حريص و بخيل بودم براى من چه مىتوانى بكنى؟ پس
مال مىگويد: از من كفنت را بگير. سپس روى به جانب فرزندانش مىكند و مىگويد: به
خدا سوگند من دوستدار شما بودم و از شما حمايت مىكردم براى من چه كار مىتوانيد
انجام دهيد، فرزندان مىگويند: تو را در ميان گورت سپرده و در آن تو را
مىپوشانيم. پس توجّه به عملش مىكند و مىگويد: من در رابطه با تو بىتوجّهى
كردم، اگرچه تو سنگين بودى. پس عمل مىگويد: من همراه تو هستم در قبرت و روزى كه
محشور شوى، تا من و تو بر پروردگارت عرضه شويم.»
. «اعمال بندگان در هر صبح بر رسول خدا عرضه مىشوند، اعمال نيكان و
بدان، پس مواظب باشيد. خداوند مىفرمايد: «و بگو عمل كنيد پس خدا و پيامبرش عمل
شما را مىبينند» پس ساكت شد.»
سخن آخر
اين روايات شريف را از كتاب جهاد وسائل الشّيعه تأليف محدّث كبير