پيش‌گفتار

انسان از آغاز تولد و تا آخرين لحظه عمر بر ضد مرگ مبارزه مى‌كند، امّا مرگ هميشه و پيوسته او را دنبال مى‌نمايد و هيچ‌كس نمى‌تواند از چنگ آن رهايى يابد.

سؤال اصلى اين است كه آيا مرگ حق است؟ و اگر چنين است پس چرا براى هيچ كسى خوشايند نبوده و هيچ فردى حاضر نيست تسليم مرگ شود؟ امّا اگر مرگ باطل است و حقيقت ندارد چرا هيچ شخصى نمى‌تواند از مرگ نجات يافته و راهى براى گريز پيدا كند؟

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در يك سخن زيبا به اين سؤال، پاسخ داده است آن حضرت مى‌فرمايد:

«ما رأيت حقاً أشبه بالباطل من الموت»

«هيچ حقّى را شبيه‌تر به باطل مانند مرگ نديدم.»

بنابراين با مرگ چگونه بايد برخورد كنيم؟ و در برابر اين پديده چه موضع بايد داشته باشيم؟

آيا از نظر ذهنى و عملى تسليم مرگ شويم يا از آن غافل بوده و فراموشش كنيم تا بطور ناگهانى از راه رسيده و ما را بربايد؟ آيا در برابر مرگ به مبارزه برخيزيم و يا منكر آن شويم تا زمانى كه اجل فرا