سئوال نمودند كه آيا زكات بر آن مترتّب است، فرمودند: «اگر ارزش آن يك دينار گردد، خمس آن را بايد پرداخت. [1]»

احكام‌

1- در درياها گنجينه‌هاى خدادادى مانند سنگهاى قيمتى و دفينه‌هاى باستانى زيادى وجود دارد، و زمانيكه انسان در اعماق آن به جستجو پردازد، غواصى گفته مى‌شود و خمس بر آن مترتّب است و همان حكم بر عنبر كه انسان براى بدست آوردن آن نياز به فرو رفتن در درياها ندارد و مى‌توان از روى آب عنبر را بدست آورد، مورد اجرا مى‌باشد.

2- ماهيگيرى و يا استخراج املاح از دريا و صيد نرم تنان و امثال آن كه در عرف به آنها غواصى گفته نمى‌شود، از موضوع غوص خارج است.

3- لازم نيست غواص خود شخصاً عمل غواصى (فرورفتن در اعماق دريا) را انجام دهد، پس اگر با دستگاههاى پيشرفته اقدام به استخراج آنچه در عمق دريا نهفته است نمايد، خمس نيز شامل آن مى‌گردد.

4- اگر دفينه و گنج و يا معدن از اعماق دريا استخراج گردد به آن خمس تعلّق مى‌گيرد، ولى به چه جهت؟ از جهت غواصى، يا گنج و معدن؟ اين امر به واسطه عرف مشخّص مى‌گردد.

5- هر كس ماهى را صيد و در درون آن شى‌ء گرانبها بدست آورد