2- امام محمّد باقر عليه السلام خطاب به ابوبكر حضرمى فرمود:

«يا أبا بكر، ما أشرقت عليه الشمس فقد طَهُر» [1]

. «آنچه خورشيد بر آن تابيد پاك شده است.»

3- على بن جعفر در حديثى طولانى از برادرش امام موسى بن جعفر عليه السلام روايت مى‌كند كه از آن‌حضرت سؤال كردم درباره اينكه اگر بوريا (حصير) با ادرار نجس، و بدون شستن خشك شده باشد آيا مى‌توان روى آن نماز گذارد؟ فرمود:

«نعم، لا بأس» [2]

. «بلى، اشكال ندارد.»

احكام‌

هر چيزى كه خورشيد بر آن بتابد وآن را از نجاست خشك گرداند، مثل زمين، ساختمان، درب و پنجره‌هاى ساختمان و مانند آن پاك مى‌شود به شرطى كه عين نجاست و آثار ظاهرى آن برطرف شود.

فروع اين حكم شرعى را در سطور ذيل مورد اشاره قرار مى‌دهيم:

1- فقها (رضوان اللَّه تعالى عليهم) از حكم فوق، اشياى منقول از قبيل ظرفهاى غير ثابت، لباس و فرش- غير از حصير و بوريا- را استثنا كرده‌اند و عمل به اين قول موافق احتياط مى‌باشد. برخى هم شرط كرده‌اند كه جسم نجس شده بايد قبل‌از تابيدن آفتاب، مرطوب باشد.