نام کتاب : احكام مطهرات و نجاسات نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 123
«اگر موش در روغن بيفتد و در آن بميرد، پس اگر روغن، جامد باشد، آن
موش و اطراف آن را بيرون بينداز، و بقيّه را بخور، و اگر روغن، مايع باشد، آن را
نخور و براى روشنايى استفاده كن، روغن زيتون نيز همين حكم را دارد.»
[1]
احكام
در انتقال و سرايت نجاست از اعيان نجس به چيزهاى پاك دوشرط معتبر
است:
اوّل اينكه: بين عين نجس و اشياى پاك تماس حاصل شده باشد.
دوّم اينكه: تماس با رطوبت مسرى باشد.
بنابراين اگر چيز پاك با نجس تماس يابد و رطوبتى در ميان باشد، بدون
شك نجس مىشود امّا اگر با دست خشك خود روى محل نجس خشك بكشى، دستت نجس نمىشود.
فروع مسأله بشرح ذيل است:
1- اگر زمين تر يا لباس مرطوب با نجاست تماس يابد، تنها همان محل
تماس، نجس مىشود نه ساير قسمتها ولى اگر رطوبت، مُسرى و شديد باشد مثل لباسى كه
از آن آب مىچكد يا زمينى كه آب بر روى آن جارى است، اطراف محلّ تماس نيز نجس
مىشود.
2- مطابق آنچه از ادلّه استفاده مىشود، اقوى اين است كه نَمْ يا
رطوبت اندك، نجاست را انتقال نمىدهد اگرچه عمل به احتياط
[1] - وسائل الشيعه، ج 16، باب 43، ابواب الأطعمة المحرّمة، ص 374،
حديث 3.
نام کتاب : احكام مطهرات و نجاسات نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 123