نام کتاب : احكام مطهرات و نجاسات نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 114
2- هشام بن حكم مىگويد: از امام صادق عليه السلام درباره فقاع (يعنى
آب جو) پرسيدم. فرمود:
«لا تشربه، فإنّه خمر مجهول، فإذا أصاب ثوبك فاغسله»
[1]
. «از آن ننوش، زيرا آن شراب مجهول است، و اگر به لباست برسد، آن را
بشوى.»
3- امام صادق عليه السلام فرمود:
«لا تصلِّ في بيت فيه خمر ولا مسكر؛ لأنّ الملائكة لا تدخله، ولا
تصلِّ في ثوب قد أصابه خمر أو مسكر حتّى تغسله» [2]
. «در خانهاى كه شراب و چيزى مست كننده در آن وجود دارد نماز نخوان،
زيرا فرشتگان وارد چنين خانهاى نمىشوند، و در لباسى كه شراب يا چيز مست كننده به
آن رسيده باشد نماز نخوان تا آن را بشوئى.»
احكام
هر مستكننده مايعى، نجس است و اجتناب از آن واجب مىباشد چه مشروب
الكلى باشد يا نبيذ [3] و يا فقّاع
[4] و چه كم باشد يا زياد. پس اگر قطرهاى از مايعى مست كننده در ظرف آب
يا ديگ خورشت بيفتد، آن را نجس مىگرداند و مطابق آنچه از ادلّه استفاده
[1] - وسائل الشيعه، ج 2، باب 38، ابواب النجاسات، حديث 5.