نيست و اين موافق احتياط است زيرا احتمال دارد آن فقير بعداً بى‌نياز شود، ولى اگر بخواهد اين كار را انجام دهد، بهتر اين است كه اوّل به عنوان قرض به فقير بدهد، سپس كه زمان وجوب زكات فرا رسيد، اگر فقير همچنان مستحقّ باقى مانده باشد، آن قرض را زكات حساب كند.

شك در دادن زكات:

22- اگر شك كند كه آيا زكات واجب را داده است يا نه؟ واجب است پرداخت كند.

مصالحه بر زكات:

23- به كارگيرى حيله‌هاى تضييع كننده حقّ فقرا، جايز نيست مثل اينكه فقير يا مجتهد، زكات را بگيرد امّا براساس توافق قبلى بين آنها، آن را به مالكش برگرداند، يا اينكه زكات را در مقابل مال اندك با او مصالحه كند، يا چيزى را به قيمت بالاتر از قيمت واقعى آن بگيرد، امّا اگر زكات زيادى از سالهاى قبل به عهده كسى باشد و بخواهد توبه كند ولى به خاطر مشكل مالى نتواند اكنون پرداخت نمايد، جايز است فقير زكات را بگيرد سپس به او بازگرداند و بهتر اين است كه فقير آنچه را گرفته با رضايت خاطر وبه عنوان احسان وحلّ مشكل بدهكار عاجز، به‌او برگرداند.

وقف زكات:

24- جايز است با مال زكات خود، كتابخانه عمومى تأسيس كند