«قرض دادن نزد ما هجده برابر ثواب دارد، و صدقه دادن ده برابر، و تو را چه مى‌شود وقتى كه به قول خودت پولدار هستى، چيزى به سائل بدهى و بعد زمانى كه وقت زكات رسيد، آن را بابت زكات حساب كنى.

سائل را رد نكن كه رد كردن آن در نزد خداوند خيلى سنگين است.»

11- عبدالرحمن بن حجّاج مى‌گويد: از امام ابوالحسن عليه السلام سؤال كردم درباره كسى كه اموال زكات را به مردى تحويل مى‌دهد كه به مستحقين برساند و تقسيم كند و او خود از كسانى است كه مستحقّ زكات است؟ فرمود:

«لا بأس أن يأخذ لنفسه كما يعطي غيره‌

، وقال: ولا يجوز له أن يأخذ إذا أمره أن يضعها في مواضع مسمّاة إلّابإذنه» [1]

. «اشكال ندارد چنانكه به غير خود مى‌دهد، براى خود هم چيزى بگيرد.» و فرمود:

«اگر به او امر كرده باشد كه در موارد مشخّص و مستحقّين خاصّى و نام برده برساند، نمى‌تواند بدون اجازه زكات دهنده براى خود بگيرد.»

احكام‌

نيّت زكات:

1- زكات از عبادات است، لذا در هنگام پرداخت آن بايد تقرّب به خداوند را نيّت كند و امتثال امر خداوند را قصد نمايد و اگر به قصد ريا و شهرت زكات بدهد، باطل مى‌باشد امّا اگر به منظور تشويق‌