است؟ فرمود:

«إنّما الصدقة الواجبة على الناس لا تحلّ لنا

، فأمّا غير ذلك فليس به بأس‌

، ولو كان كذلك ما استطاعوا أن يخرجوا إلى مكّة

، هذه المياه عامّتها صدقة» [1]

. «صدقه واجب مردم براى ما حلال نيست، امّا غير آن اشكال ندارد و اگر چنين مى‌بود (يعنى همه صدقات حرام مى‌بود) آنان نمى‌توانستند به مكّه بروند زيرا اين آبها (ى بين مكّه و مدينه) همگى صدقه است.»

9- اسماعيل بن فضل هاشمى مى‌گويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم آن صدقه‌اى كه براى بنى‌هاشم حرام است كدام است؟ امام فرمود:

«هي الزكاة. قلت: فتحلّ صدقة بعضهم على بعض‌

؟ قال: نعم» [2]

. «آن صدقه زكات است». گفتم: آيا صدقه برخى از آنها به برخى ديگر از خود آنان جايز است؟ فرمود: بلى.»

احكام‌

در مستحقين زكات چهار چيز شرط است:

اوّل- ايمان:

1- به كافر زكات داده نمى‌شود، چنانكه به مسلمان غير مؤمن به عقايد حقّه نيز داده نمى‌شود مگر از سهم «المؤلّفة قلوبهم» يا سهم «سبيل اللَّه» در هر دو مورد.

2- دادن زكات به كودكان مؤمنين و ديوانگان آنان كه فقير هستند