1- حدّ نصاب. 3- چريدن در بيابان.

2- گذشتن سال. 4- كارنكردن.

احكام هريك از شرايط يادشده به تفصيل بيان مى‌شود:

شرط اوّل- حدّ نصاب:

الف- شتر دوازده نصاب دارد:

1- پنج شتر و زكات آن يك گوسفند است، و كمتر از پنج شتر، زكات ندارد.

2- ده شتر و زكات آن دو گوسفند است.

3- پانزده شتر و زكات آن سه گوسفند است.

4- بيست شتر و زكات آن چهار گوسفند است.

5- بيست و پنج شتر و زكات آن پنج گوسفند است.

6- بيست و شش شتر زكات آن يك شتر است كه داخل سال دوّم شده باشد (و اگر ندارد يك شترى كه داخل سال سوم شده باشد و اگر هر دو را ندارد بنابر احتياط يك شتر داخل در سال دوّم را بخرد و به عنوان زكات بدهد).

7- سى و شش شتر و زكات آن يك شتر است كه داخل سال سوم شده باشد.

8- چهل و شش شتر و زكات آن يك شتر است كه داخل سال چهارم شده باشد.

9- شصت و يك شتر و زكات آن يك شتر است كه داخل سال پنجم شده باشد.