36- از امام صادق عليه السلام در مورد اين آيه شريفه:
(لَاخَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِن نَجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ
مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَيْنَ النَّاسِ)[2]
«در بسيارى از سخنان در گوشى آنها، خير و سودى نيست مگر كسى كه امر به
كمك به ديگران يا كار نيك يا اصلاح در ميان مردم كند.» روايت شده است كه فرمود: