«هدايت آنها (به طور اجبار) بر تو نيست ولى خداوند هر كه را بخواهد هدايت مى‌كند و آنچه را از خوبيها و اموال انفاق مى‌كنيد، براى خودتان است (ولى) جز براى رضاى خدا انفاق نكنيد و آنچه از خوبيها، انفاق مى‌كنيد، (پاداش آن) به طور كامل به شما داده مى‌شود و به شما ستم نخواهد شد.»

5- مصرف انفاق‌

اين سؤال باقى مى‌ماند كه در كجا و براى چه كسى انفاق كنيم؟

آيه شريفه پاسخ مى‌دهد:

(لِلْفُقَرَاءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَايَسْتَطِيعُونَ ضَرْباً فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِيمَاهُمْ لَا يَسْأَ لُونَ النَّاسَ إِلْحَافاً وَمَا تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ) [1].

« (انفاق شما بايد) براى نيازمندانى باشد كه در راه خدا در تنگنا قرار گرفته‌اند و نمى‌توانند مسافرتى كنند (و سرمايه‌اى بدست آورند) و از شدّت خويشتن دارى، افراد ناآگاه آنها را بى‌نياز مى‌پندارند امّا آنها را از چهره‌هايشان مى‌شناسى و هرگز با اصرار چيزى از مردم نمى‌خواهند و هر چيز خوبى در راه خدا انفاق كنيد، خداوند از آن آگاه است.»

سخن آخر اينكه انسان نبايد براى انفاق خود در راه خدا حدّ و مرزى قايل شود بلكه بايد هر زمان و هر جا كه شكافى و خلائى در