نام کتاب : احكام زكات و فقه صدقات نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 118
1- اخلاص در انفاق:
خدايى كه به ما زندگى و نعمتهاى آن را بخشيده است، به ما دستور
مىدهد كه بخشى از آنچه را به ما داده است، به پيشگاه او تقديم كنيم تا چند برابر
به ما عوض دهد. آنچه را ما براى خدا مىدهيم، از بين نمىرود بلكه بسان دانهاى
است كه آن را در دل زمين مىكاريم. دانه با كاشته شدن از بين نمىرود بلكه آن
دانهاى كه آن را مىخوريم، از بين مىرود و نابود مىشود امّا آن دانهاى كه آن
را در دل زمين دفن كردهايم، رشد مىكند و رشد مىكند تا اينكه تبديل به صدها دانه
ديگر مىشود. اين كار خدا و سنّت اوست كه مقدار اندكى از مالى را كه در راه او
انفاق كردهاى و به بندگان او صدقه دادهاى، از تو مىگيرد و چند برابر به تو باز
مىگرداند.
«كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مىكنند، همانند بذرى
هستند كه هفت خوشه بروياند كه در هر خوشه يكصد دانه باشد وخداوند آن را براى هر كس
بخواهد، دو يا چند برابر مىكند و خدا (از نظر قدرت و رحمت)، وسيع و (به همه چيز)
داناست.»
انفاق در راه خدا نوعى سرمايهگذارى و بهره بردارى در زندگى دنيا و
آخرت است ولى اين سرمايهگذارى و بهرهبردارى در معرض زيان