تفصيل احكام‌

1- وقت نافله ظهر، قبل از فريضه ظهر است پس از زوال خورشيد تا وقتى كه سايه به وجود آمده بعداز زوال، به اندازه دو قدم يا يك ذراع برسد.

2- وقت نافله عصر، بعداز زوال وبعداز فريضه ظهر است تا زمانى كه سايه به وجود آمده به اندازه چهار قدم يا دو ذراع برسد.

3- وقت نافله مغرب از هنگام اداى فريضه مغرب است تا از بين رفتن شفق يا سرخى مغرب. نافله مغرب، بعداز نماز مغرب خوانده مى‌شود.

4- وقت وتيره (نافله عشاء) بعداز نماز عشاء است و تا هر وقت كه وقت عشاء ادامه دارد، وتيره نيز وقت دارد، ولى بهتر اين است كه بعداز نماز عشاء، فوراً و بدون فاصله قابل توجّهى بجا آورده شود.

5- وقت نماز شب از نيمه شب تا طلوع فجر دوّم (فجر صادق) ادامه دارد، و بهتر اين است كه در سحر يعنى در يك سوّم آخر شب انجام شود وءهرچه به فجر نزديكتر باشد بهتر است.

6- وقت نافله نماز صبح، بين فجر اوّل و نمايان شدن سرخى مشرق است، و مى‌توان آن را بر فجر نيز مقدّم داشت و با نماز شب يكجا بجا آورد.

7- نظريه مشهور بين فقها اين است كه نافله‌هاى نماز ظهر و عصر را در غير روز جمعه نمى‌توان بر زوال خورشيد مقدّم داشت.

8- امّا در نماز شب جايز است كه قبل از نيمه شب هم انجام شود مخصوصاً براى مسافر و كسى كه براى او دشوار است كه بتواند در وقتش بجا آورد. و همچنين براى صاحبان عذر همچون شخص سالمند و كسى‌