11- 12: حَيَّ عَلى‌ خَيْرِ الْعَمَلِ. حَيَّ عَلى‌ خَيْرِ الْعَمَلِ.

13- 14: قَدْ قَامَتِ الصَّلَاةُ، قَدْ قَامَتِ الصَّلَاةُ

15- 16: اللَّهُ أَكْبَر. اللَّهُ أَكْبَر.

17: لَاإِلهَ إِلَّا اللَّهُ.

2- اما شهادت به ولايت وامارت امير مؤمنان على عليه السلام يعنى گفتن «أَشْهَدُ أَنَّ عَلِيّاً وَلِىُّ اللَّه»، چنانكه فقها گفته‌اند، جزء اذان واقامه نيست ولى مكمّل شهادت به رسالت پيامبر صلى الله عليه و آله مى‌باشد وامروز از شعارهاى ويژه شيعيان محسوب مى‌شود، پس بهتر است كه به قصد رجاء [1] مطلوبيت، انجام شود.

3- اگر مؤذن، «حَيَّ عَلَى الصَّلَاةِ» و «حَيَّ عَلَى الْفَلَاحِ» را به منظور گرد آمدن مؤمنين وترغيب آنان براى اقامه نماز، بيش از دوبار تكرار كند اشكال ندارد ولى آن تعداد زائد از دوبار، جزء اذان محسوب نمى‌شود.

4- براى مسافر جايز است كه هر فصلى از فصول اذان واقامه را تنها يك بار بگويد اما براى كسى كه عجله دارد، تنها در اذان جايز است كه هرفصل را يك بار بگويد ولى در اقامه مشكل است مگر اينكه آنرا به «قصد رجاء» بجا آورد.